Zawsze jednym z najprostszych sposobów odmierzania przez człowieka czasu, był jego podział na pracę i odpoczynek. Jakość pracy i odpoczynku jest ze sobą bardzo ściśle związana. Wypoczynek jest więc integralną sferą życia człowieka. Wraz z rozwojem cywilizacji i osiedlaniem się w miastach coraz większego procentu populacji, podstawową przestrzenią rekreacji obok domów stały się ogrody i parki. Również wypoczynek i jego przejawy ulegają ciągłym zmianom. Niewymagająca często wysiłku fizycznego praca i zmiana trybu życia zmusza wręcz współczesnego człowieka do podejmowania różnych form rekreacji. Są więc tereny zieleni w miastach przestrzeniami wybieranymi najchętniej na spędzanie wolnego czasu, choć zmiany jakości życia a także panujące mody i zmiany kulturowe są czynnikami wpływającymi na to w jaki sposób wypoczywamy.
Dla mieszkańców miast tereny zieleni są, a przynajmniej powinny być, miejscem zarówno biernego jak i aktywnego wypoczynku dostosowanego do indywidualnych potrzeb. Jednak parki i inne tereny zieleni w miastach są użytkowane różnie, często nawet niezgodnie z przeznaczeniem. Dodatkowo ostatnio ograniczone przestrzenie tych obiektów są zajmowane na inwestycje nie związane z rekreacją. A przecież zdrowie psychofizyczne mieszkańców miast zależy od jakości ich wypoczynku i długości czasu na ten wypoczynek przeznaczonego. Ważne jest więc aby miejskie tereny zieleni służyły jak największej ilości osób do jak najbardziej różnorodnych form rekreacji.
Możliwości miejskich terenów wypoczynkowych w tym zakresie są uzależnione od cech i jakości przestrzeni. Zróżnicowanie zagospodarowanych zielenią przestrzeni miejskich zależy od ich wielkości, sposobu wykonania i pielęgnacji oraz inwencji twórców- architektów krajobrazu, którzy są ludźmi patrzącymi na przestrzeń w sposób specyficzny. Jako architekci krajobrazu bowiem oceniamy zwykle jej estetyczne walory elementy roślinne, wielkość, potencjał przyrodniczy. Kształtując je natomiast kierujemy się zdobytą wiedzą doświadczeniem, naszymi zdolnościami i intuicją. Właśnie z tych powodów bardzo istotne w pracy architekta krajobrazu jest dostrzeżenie zagadnień związanych z socjologicznym i psychologicznym aspektem naszej pracy. Nie do przecenienia jest tu uważna analiza zaobserwowanych zachowań wypoczynkowych i sposobów użytkowania przestrzeni.
Uważamy bowiem, że aby poprawnie projektować, urządzać i modernizować obiekty wypoczynkowe powinniśmy w sposób bardzo wnikliwy obserwować ludzi dla których tworzymy przestrzenie terenów zieleni.
zdjęcia: imageworld.pl